Ik ben een jonge vrouw van 24 jaar en ik kan wel zeggen dat mijn leven tot nu toe niet over rozen ging, Alhamdolilah. Van diverse uithuisplaatsingen tot aan veel psychische klachten. Ik was vooral bezig met overleven en stond niet bewust stil bij de dagen die voorbij vlogen.
Tót mijn verkeersongeluk..
Ik belandde in een rolstoel, werd depressief en tot op de dag van vandaag kan ik door de immense pijn niet meer zelfstandig lange afstanden lopen. Door mijn ongeluk en verhuizing naar een woning die rolstoel-toegankelijk is, heb ik schulden opgebouwd. Toch ben ik een tevreden mens.
Het ongeluk heeft mijn ogen geopend. Het heeft mij Alhamdolilah dichter tot Allah (swt) gebracht. Ik ben meer gaan praktiseren. Waar ik vroeger depressief was, angstig voor de toekomst en “verloren”, besef ik me nu hoe gezegend ik ben met datgene wat ik wel heb. Ik heb veel du’a (smeekbeden) gedaan voor verlichting en zodoende kwam ik via mijn maatschappelijk werkster in contact met het Nationaal Zakat Fonds. Zij hebben mij financieel en geestelijk bijgestaan om ondanks de fysieke uitdagingen een vredig leven te leiden in mijn nieuwe woning.
Mevrouw wilde graag via deze manier de Zakat betalers bedanken voor hun assisentie op het moment dat zij in haar kwetsbaarste positie verkeerde.
