Mina is een alleenstaande moeder met 1 kind (18 jaar). Haar partner is overleden. Zowel Mina als haar zoon verkeren op dit moment in een zeer ingewikkelde situatie waarbij zij geen gebruik kunnen maken van alle gemeentelijke voorzieningen. Zo kan ze bijvoorbeeld niet terecht in een AZC of de noodopvang en kan ze geen beroep doen op de Voedselbank of Kledingbank. Daarom woont ze nu met haar zoon in een hotelkamer waar ze per maand € 1200 kwijt is aan de huur terwijl ze een bijstandsuitkering heeft van € 1048,43.
Zo ziet armoede er in Nederland uit. Structureel geld tekort komen voor de basisvoorzieningen. En dan hebben we de kosten voor de zorgverzekering, kleding, verzorgingsspullen en de dagelijkse boodschappen nog niet eens meegerekend.
En toch, iedere keer als we haar spreken, uit ze haar dankbaarheid. Schenkt ze haar glimlach. “Dat is het enige wat ik kan geven, een glimlach”
Er zijn honderden vrouwen zoals Mina. Vergeet hen niet.
